HET PROJECT
Sanouna is een klein vissersdorp aan de Bani rivier in centraal Mali (West-Afrika). Zo’n vijftig gezinnen leven hier in rieten hutten aan het water. Elke dag hebben de moeders moeite om voldoende eten op tafel te zetten voor hun gezinnen.
De kinderen zijn vaak ondervoed. Zij hebben bovendien weinig uitzicht op het doorbreken van de vicieuze cirkel van armoede, gebrek aan onderwijs en slechte gezondheid. Een kind van een visser wordt zelf ook weer een visser, of een vissersvrouw.
De vooruitzichten zijn somber. De voedselprijzen zijn in twee jaar verdubbeld, ook al door de onzekere politieke situatie. Door overbevissing zit er steeds minder vis in de rivier. Bovendien is men stroomopwaarts begonnen met de bouw van een dam, waardoor de visstand verder terug zal lopen.
het dorp
Wij ontwikkelen voor zowel de kinderen, de vrouwen als de mannen van het dorp activiteiten om een betere toekomst te realiseren. Voor de kinderen zijn dat een schooltje waar ze ook drie maal per week een goede gratis maaltijd krijgen. Met de vrouwen hebben we een gezamenlijke moestuin opgezet, die per december 2009 draait. Samen met de mannen van het dorp is dit jaar een viskwekerij aangelegd. Op die manier willen wij bereiken dat het dorp over een paar jaar zelfvoorzienend kan zijn en de levenskwaliteit er een stuk hoger is dan nu het geval is. Ook zijn er twee gastenkamers.
moestuin
de viskwekerij (voordat het bassin werd gevuld)
Participatie van de dorpelingen is essentieel. Afhankelijkheid van hulp is altijd een risico, dat wij zoveel mogelijk vermijden. Gelukkig zet iedereen in het dorp zich ook enorm in voor het project.
Wij willen ten eerste de kinderen van Sanouna uitzicht bieden op een betere toekomst en de vicieuze cirkel doorbreken. De stichting wil de kinderen van het dorp betere voeding en daarmee een betere gezondheid bieden. Maar wij realiseren ons ook de wijsheid van het oude Afrikaanse spreekwoord: geef iemand een vis en hij zal vandaag te eten hebben, maar leer hem vissen en hij zal nooit meer honger hebben.
Daarom bieden wij de kinderen niet alleen driemaal per week een gratis maaltijd; zij moeten voor het eten ook een uur lezen, schrijven en Engelse les volgen. Engels, omdat dit ook voor Afrika de taal van de toekomst is, die helaas in Mali weinig onderwezen wordt maar de kinderen later betere kansen biedt in het contact met de internationale gemeenschap.
Wij vinden (in lijn met de moderne visie op ontwikkelingsbeleid) dat het goed is wanneer de mensen iets terugdoen voor de hulp die wij bieden.
Het dorp zal moeten participeren en is daartoe ook bereid. Dat is inmiddels (we draaien ruim vier jaar) gebleken.
De maaltijden worden gekookt door vrouwen uit Sanouna, de les wordt gegeven door een visserszoon die het tot onderwijzer in een naburige stad heeft geschopt, de algehele leiding is in handen van het dorpshoofd.
Het dorp heeft een stuk land beschikbaar gesteld, waar de stichting het activiteitencentrum heeft gebouwd. Dit centrum bestaat uit; een eet/klaslokaal, een keuken, een kantoortje, toiletten, een badkamer en twee gastenkamers voor vrijwilligers en eventuele bezoekers.
Inmiddels draait het les/eet project ruim vier jaar. Sommige kinderen kunnen al behoorlijk Engels en de kinderen (ruim 50in totaal) zijn een stuk beter op gewicht dan vroeger. Een groepje van kinderen dat twaalf werd stroomde dit jaar uit, en een nieuw groepje kinderen van zes stroomde in.
De stichting stuurt vrijwilligers uit Nederland om de helpende hand te bieden en wederzijdse contacten tussen Mali en Nederland te bevorderen. Op dit moment doen we dat tijdelijk niet vanwege de situatie in Mali. Een bestuurslid reist regelmatig naar Mali om een en ander te coordineren.
Vooralsnog financieren wij de maaltijden en de lessen vanuit Nederland. Het is echter de bedoeling, dat het project zichzelf op den duur (na uiterlijk 5 jaar) zelf gaat financieren; daarom hebben we ook een grote moestuin opgezet voor de vrouwen en een viskwekerij voor de mannen.
Sinds 2012 sturen we 4 kinderen van ons schooltje die aanleg en inzet bleken te hebben naar de middelbare school in Djenne met een beurs van onze stichting. We betalen boeken, bijlessen, transport en eten voor hen. We hopen dat deze 'high potentials' later hun gemeenschap weer zullen kunnen helpen!
Initiator van het project is Ton van der Lee, schrijver en filmmaker, die in 1999 een huis bouwde bij het dorpje Sanouna en daar jarenlang woonde. (Zie: www.tonvanderlee.nl). Hij leerde de dorpelingen goed kennen, leerde taal, cultuur en tradities, en weet als zodanig goed wat er nodig is om dit project te laten slagen. Het bestuur bestaat verder uit drie andere leden, die ieder vanuit hun eigen kennis en betrokkenheid bijdragen aan het slagen van het project: Birgitta Huibregtsen, Erica van Haersma Buma en Marieke Woudstra.
HET ACTIVITEITENCENTRUM
Om het dorp Sanouna de kans te geven zich te ontwikkelen, heeft de stichting Sanouna na een werkbezoek in maart 2009 besloten om een activiteitencentrum te gaan bouwen. De bouw werd afgerond in juni 2009 en sindsdien draait het project.
het activiteitencentrum
In dit centrum wordt driemaal per week een gratis maaltijd gekookt voor de kinderen van Sanouna. De maaltijd bestaat uit rijst, vis, groenten en saus. Hij wordt gekookt door de vrouwen van het dorp. Na een vergadering met de vrouwen is er een lijst opgesteld met de benodigde ingredienten en materialen. In het centrum is een keuken gebouwd, waar traditioneel Afrikaans wordt gekookt. Dit zijn de kinderen gewend en ze vinden het lekker. Elke maand is er een (roterende) groep van drie vrouwen die kookt. De inkoop van de vis gebeurt in het dorp. Andere benodigdheden worden ingekocht door Bamoy Siniyobo, het dorpshoofd. Samen met de onderwijzer, Lassine Sinantao, beheert hij de kas van het project. Hij coordineert het rooster van de keuken, de inkoop en het algehele reilen en zeilen van het project. De onderwijzer voert de boekhouding. Samen leggen zij regelmatig verantwoording af aan de stichting.
Wij hebben gekozen voor de kinderen in het dorp met de leeftijd van 6 tot 12 jaar. Waarom deze leeftijd? Hier is voor gekozen na overleg met het dorp. Kinderen tot 6 jaar zijn bij de moeder en zijn daarom over het algemeen redelijk goed verzekerd van voldoende voeding, maar vanaf een jaar of zes wordt er toch wel verwacht dat de kinderen hun eigen kostje bij elkaar scharrelen. Vanaf twaalf jaar gaan ze vaak al aan het werk. Omdat we niet alleen een maaltijd verstrekken, maar voor het eten een Engelse les geven, hebben we ook de onderwijzer zijn mening gevraagd. Ook hij vindt dat deze leeftijd geschikt is; de kinderen zijn dan leergierig en hebben de juiste leeftijd om te leren lezen en schrijven.
Sommige kinderen uit Sanouna gaan in Djenne naar de 'gewone' school; daarom vinden de lessen en maaltijden in het activiteitencentrum alleen op vrije dagen plaats.